|Words: 513 |Note: Meh sorry voor de slechte post |Mood: Calm|

<sub>Langzaam aan slenterde de witte teef door het donkere bos heen. De zon kon elk moment opkomen en dat was dan ook het signaal geweest voor Eevy om te vertrekken. Ze had de nacht door gebracht onder een grote oude boom die haar schaduw bracht en waardoor ze zich voor het grootste gedeelte kon schuilen. Die dag ervoor had ze geen prooi kunnen vangen. Ze was een al een tijdje in dit gebied. Ze ging niet eens meer proberen om haar thuis ervan te maken. Ze zou het toch wel weer verliezen, net zoals Wolf Story, Morgandi, Hurricane en Serigala. Oh en natuurlijk elke wolf in dat gebied dat ze kende. Ze trok haar lip kort op, terwijl ze nu grondige door stapten. Ze wist dat sommigen van die wolven sterk waren en het hadden overleefd, maar hoe groot was die kans dat ze ze allemaal weer terug vond. Haar broer, tweelingzus, partner en pups was ze kwijt. Het enige wat ze over had was de roedel waarmee ze was gevlucht naar dit gebied. De Bloody Revenge. Een roedel waar ze al wel aan gewend was. Het was heerlijk om met meerdere te jagen op prooien en poedels dan in je uppie. Kort dacht ze terug aan toen ze met Rajaion ging jagen. Dat bracht haar ook weer bij haar poten, die hadden een paar brandwonden opgelopen toen ze vluchtte uit Serigala. Kort keek ze naar haar poten en stopte ze met lopen. Het was voor het grootste gedeelte alweer genezen. Je zag het bijna al niet meer en Eevy zelf voelde er ook niks meer van. Ze gokte erop dat ze wel een paar littekens zou zien als haar wintervacht eraf zou gaan in de zomer.

Ze liep verder, terwijl ze met haar neus naar geuren zocht van enige prooi. Haar maag gromde. Ze had behoorlijke trek gekregen. Ze moest echt wat te bikken zien te vinden. Geïrriteerd keek ze op toen een straal zonlicht in haar snuit scheen. Ze had het helemaal niet meer door gehad dat de zon was opgekomen. Ze moest zichzelf weer bij het heden houden. Om te gaan piekeren over het verleden had geen zin. Ze bleef staan. En snoof opnieuw de lucht op. Geen prooi. Ze zuchtte en wou verder lopen, maar op dat moment rook ze de geur van een oude bekende. Ze snoof de lucht nog eens. Gemengde geuren kwamen binnen. Ze herkende de geur vaagjes. Van de Shadows. Jammer genoeg kon ze het nog niet echt plaatsen. Ze besloot er maar heen te gaan. Veel slechts kon er niet van komen als ze inderdaad een oud-lid was van de Shadows. Een reünie was altijd leuk om tijd mee te doden. Eevy veranderde van koers en liep richting de geur. Al snel doemde de zwarte teef op. Eevy bleef op een afstand staan en keek haar met een grijns aan. "Kai," sprak ze. Goed kende Eevy haar niet. Ze had hier en daar wat gehoord van haar en daaruit bleek maar weer dat ze niet de slechtste was om als vriendin te hebben.</sub>

|Words: 417|Note: Sorry voor late post >< |Mood: Relaxed|

<sub>De nachtzwarte teef richtte haar blik op Eevy. Eevy keek terug met een lichte grijns rond haar lippen. Een grijns die haar waarde aarde verraadde. Daardoor kwam de zwarte teef voor haar dan ook tot de conclusie wie ze was. ”Eevy.” sprak Kai uit. Kai was vroeger een mede-lid geweest van de o zo gevreesde Shadows. Een roedel van het verleden die je zeker niet op je pad tegen wou komen. De geur van de roedel alleen al was al zo beangstigend dat het de meesten wolven op de vlucht liet slaan. Eevy moest wat breder grijnzen bij die gedachtes. Goede oude tijden. Echter zette ze die herinneringen niet helemaal achter slot en grendel. Ze wou die herinneringen bewaren zodat ze die kon om zetten in ideeën. Ze had in genoeg roedels gezeten om te weten hoe je het beste een gebied kon dominantere. Zo had ze dan ook de goeie moed om de vaste roedel hier weg te werken en Bloody Revenge de dominante roedel maken. Ja. Ze wist vrij zeker dat dat zo zou gaan. Ze had zich niks voor niks bij de Bloody Revenge aan gesloten. Ze had al lang van te voren gehoord dat er een nieuwe slechte roedel was, maar aan die gedachte alleen had ze niet genoeg overtuiging. Ze moesten ideeën hebben. Goede ideeën. En toen ze die dan eindelijk kreeg toe geschoteld, sloot ze zich bij hen aan.

Eevy trok zich weg bij de flashback. Ze waren leuk, maar ze had er op dit moment vrij weinig aan. Ze stond immers voor een ex-Shadow lid. Ze waren misschien geen beste vriendinnen, maar ook geen vijanden. Ze kon echter niks buiten sluiten. Toch ging Eevy niet uit van het ergste. Ze ging geen conclusies trekken als er geen redenen voor waren. ”Ik had niet gedacht ooit nog een ex-Shadow aan te treffen,” sprak Kai. Eevy grijnsde, net zoals de zwarte teef. ”Ben je gekomen vanuit Serigala?” Kai knikte naar Eevy's poten. Ze kon het immers moeilijk verbergen. Eevy grinnikte lichtjes. "Ja. Je zult nooit geloven in hoeveel gebieden ik ben geweest, maar ik ben inderdaad vanuit Serigala gekomen. Kennelijk was in vuur badderen niet de beste tijdsbesteding," zei Eevy licht sarcastisch en grijnsde. Veel details zou ze over haar avontuurtje in Serigala niet vertellen. Ze zag geen aanleiding tot. Echter, vond ze wel dat ze nu ook wat informatie van Kai mocht weten. "En Kai, waar heb jij uit gehangen? Hoe ben je hier ooit beland?" vroeg Eevy.</sub>