You better f'cking come see me. [Huiltopic Rajaion/Bolt]

Zich onderwerpen aan alfa's; dat was zeker wel het laatste dat ze wou doen. Maar ze moest, het was een opdracht van haar vader geweest toen ze hem had gesproken vlak voor de bosbrand losbarstte. Daarna had ze hem niet meer gezien. Tot die ene keer. Maar daar wou ze nu niet meer aan terug denken. Ze had nu niemand meer, ze was alleen naar Avarice gekomen en alleen moest ze nu contact zoeken met de leider van de Bloody Revenge.
Haar oren spitste zich wat toen ze geluidjes opving, maar die identificeerde ze al snel als brokkelende steentjes. Niks om bang voor te zijn, het was hier toch uitgestorven. Shaylee ging zitten bij het vervallen gebouw en likte zichzelf snel nog schoon. Qua bouw had ze veel weg van Kearn, ze was alleen niet zo'n reus als hij was geweest. Haar innerlijk was van Crush, maar ergens ook wel weer Kearn. Het was een combinatie van beide. Net als haar ogen. De een oranje en de ander blauw. Een genetische afwijking was het in principe, maar zij zat er niet zo mee.
Toen de wolvin zichzelf presenteerbaar vond huilde ze naar de leider van de Bloody Revenge. Ze had zijn naam maar een keer gehoorde en hem niet onthouden. Goed dan. Nu was het wachten op die wolf. Eigenlijk wolven. Kearn had verteld dat het er twee waren.

Net toen hij wat lag uit te rusten, bleek iemand hem weer dringend nodig te hebben. Een huil weerklonk, eigenlijk gewoon algemeen naar Bloody Revenge. Rajaion wist echter dat Bolt de laatste tijd al van hot naar her moest huppelen voor roedelzaken, dus deze keer nam de zwarte alpha die taak maar op zich. Hij hees zich overeind en rekte zich uit. Een alpha mocht een random wolf die naar 'm huilde best wat laten wachten, niet? Vooral omdat hij niet wou dat het de ronde zou gaan doen dat hij en Bolt voor iedereen zouden springen als ze huilden. Na nog even gegaapt te hebben, liep hij het tijdelijk onderkomen van de Bloody Revenge uit, en begaf hij zich richting de ruïnes.

Enkele verkenners hadden het hele gebied doorlopen en kort alles geschetst, inclusief de gebieden waar een vijandlijke roedel actief was. Gelukkig waren de ruïnes een neutraal gebied. Op een gemakkelijk drafje, dat best te doen was met zijn genezende schouder, kwam hij uiteindelijk aan bij een wolvin die ongeveer zijn leeftijd had. Zonder iets te zeggen stopte hij voor haar en ging hij zitten. Het beviel hem wel, wat hij zag. Ze deed hem lichtjes denken aan Kearn, hun consigliere, waar ze nog niets van hadden gehoord. Ook haar geur leek op die van de enorme, zwarte reu. Hij besloot om dat maar nog even in het midden te laten. "Ik hoop voor jou dat je niet zo'n geval bent die mijn kostbare tijd gaat zitten verspillen", Bromde hij kort. "Waarom heb je me geroepen?"

robb stark

redesign me, state of the art

Het duurde eventjes voordat Shaylee de reu zag. Die nam zijn tijd wel, maar toen ze zag dat hij een beetje mankte snapte ze opeens waarom het zo lang duurde. "Ik hoop voor jou dat je niet zo'n geval bent die mijn kostbare tijd gaat zitten verspillen", bromde de reu naar haar. Shaylee verhief een wenkbrauw. "Ik hoop voor jou dat jij het geval bent waar ik naar zoek. Anders heb ik dit takke eind mooi voor niks gelopen." Kaatste ze terug, een beetje verontwaardigd dat de reu durfde te denken dat zij zijn tijd wou verspillen. "Waarom heb je me geroepen?" Shaylee dacht eventjes na en koos haar woorden zorgvuldig, haar blauw en oranje ogen op de reu gericht.
"Hoofdzaak; ik ben gekomen om je roedel te joinen. Dat doe ik ook niet helemaal vrijwillig. Mijn pa, Kearn, heeft me vriendelijk verzocht deze roedel te joinen." Het volgende stuk dat ze zou moeten vertellen kostte haar wat meer moeite, duidelijk. Aangezien ze het deels brandende lichaam van haar vader nog had moeten zien vechten om onder de takken uit te komen. "Kearn is dood," ze haalde eventjes adem en keek de reu niet meer aan. "Hij liep onder bomen door en de takken bezweken omdat ze al te lang aan het branden waren. Hij kwam niet meer eronder weg en ik kon hem niet redden." En daarmee viel de wolvin stil.

ERASE MY MIND, REPLACE MY HEART

Just hope you're heaven sent, and you're hell proof

Kort snoof de witte reu. Hij en een paar leden van Bloody Revenge hadden zich hier nu enkele dagen geleden gevestigd. Tot nu toe beviel dit gebied hem maar al te best. Het had nieuwe kansen gecreëerd. Binnen een mum van tijd zouden ze heel dit gebied hebben onderworpen daar was hij haast zeker van. De gedachte alleen al liet een onheilspellende grijns op zijn snuit glijden. Voor even trok een pijnscheut door zijn lichaam. Het vuur had ook hem te grazen genomen. Enkele stukken vacht waren weg geschroeid maar dat begon al goed te genezen. Verder had hij niet zo heel veel schade opgelopen en was hij nog altijd even sexy als daar voor. Een plotse huil weerklonk. De reu tilde voor een moment zijn hoofd op. Wel ja, waarom ook niet right? In plaats van het op een lopen te zetten besloot hij maar gewoon te wandelen, hij had even ging zin om zich moe te maken. Ja, misschien was hij wel even een luilak. Who cares. Zolang hij op zijn bestemming aankwam was alles mooi in orde.

Uiteindelijk kwam hij aan op een plek waar heel veel stenen lagen. Kort fronste hij. Ach ja, het belangrijkste was de twee wolven die een eind verderop stonden. Blijkbaar was Rajaion hem voor geweest. Ach, die knul mocht ook wel wat doen. Nee oke, Raj was cool en feitelijk was hij best wel blij om zijn zwarte vriend te zien. Kwestie van dat hij hem niet meer gezien had sinds hij hier aan was gekomen. Voor kort staarde hij naar zijn poten, die waren geschroeid door de brand. Die begonnen trouwens heel langzaam ook weer haar te krijgen, dus daar was hij blij mee. Stel je voor, heel je leven rondlopen met kale plekken. Bah! Nadat hij genoeg had gemijmerd over zijn poten wandelde hij op het tweetal af. Nog net kon hij verstaan dat Kearn het niet had gehaald door iets van takken of zo. ‘Het spijt me om dat te horen.’ Sprak hij kort terwijl hij haar even een knikje gaf. Daar ging hun perfecte Oreo koekje. Zijn blik ging even naar Raj. Zo te zien was ook zijn schouder aan de betere hand.

words: 366 | tag: Open

♔

Het geval voor hem leek erg zelfzeker. Uit niks bleek dat ze spijt had tot het roepen van hem, de alpha van Bloody Revenge. Ze was dus erg zeker van haar zaak, uiteraard dat ze tot hun roedel zou worden opgenomen. Dat zou hij nog wel zien. Eerst eens zien wat voor wolf hij in de kuip had, of zoiets. Hij was niet zo goed met spreekwoorden. Wie had dat ook nodig, spreekwoorden. Anyways, de wolvin voor hem hief haar wenkbrauw, als reactie op zijn woorden. Meteen had ze een weerwoord klaar. "Ik hoop voor jou dat jij het geval bent waar ik naar zoek. Anders heb ik dit takke eind mooi voor niks gelopen." Rajaion kopieërde haar reactie, en hief ook zijn wenkbrauw. Gelukkig was hij in een relatief kalme bui, anders had er wat gezwaaid. Zo sprak met niet tegen een alpha. Hmpf.

"Hoofdzaak; ik ben gekomen om je roedel te joinen. Dat doe ik ook niet helemaal vrijwillig. Mijn pa, Kearn, heeft me vriendelijk verzocht deze roedel te joinen." Zijn vermoedens werden bevestigd, evenals de reden dus waarom ze hem had geroepen. De dochter van Kearn dus. Het ene oreo deeltje dat nog miste. Het werd tijd dat die dude zijn snuit liet zien. De volgende zin liet hem echter geschokt kijken. "Kearn is dood," Zei ze, gevolgd door een uitleg over wat er gebeurd was. Rajaion werd er stil van. Ook all had hij de gozer niet lang gekend, hij was 'm toch gaan waarderen. Hij wist dat ze een kostbare reu hadden verloren. De reu werd uit gedachten gehaald door zijn witte vriend, Bolt. Die was blijkbaar ook aangekomen. "Bolt", Begroette hij de reu met een knikje. "Het spijt me van je vader. Hij was een wolf die veel gerealiseerd heeft. Je mag trots op hem zijn", Sprak hij. "Als je een beetje op je vader lijkt, dan lijkt het me geen probleem dat je Bloody Revenge joint?" Hij keek even naar Bolt, om te zien of hij zijn mening deelde.

robb stark

redesign me, state of the art

Spijt om het verlies van haar vader, ze had het wel verwacht. Kearn was een goeie wolf geweest en een waardig vechter. Hij had in de tijden in WS en Serigala meerdere gevechten gevochten en gewonnen. Shaylee liet haar kop zakken in een knik naar de alfa's. "Als je een beetje op je vader lijkt, dan lijkt het me geen probleem dat je Bloody Revenge joint?" ze knikte weer, om het te bevestigen. "Ik ben jaren getraind door die grote reus. Maar ik heb ook veel eigen gevechten gevochten en veel gereisd." ze mocht dan nog maar twee jaar zijn, levenservaring had ze al wel, en ze wist ook wel wie niet en wel te vertrouwen waren. Deze wolven waren dat wel, anders had Kearn hetzelfde niet gezien. Daarbij kwam ook nog is de bonus dat de zwarte best een leuk koppie had om naar te kijken. "Dus, als jullie me waardig achtten hoor ik graag of ik erbij kan of niet."

ERASE MY MIND, REPLACE MY HEART

Just hope you're heaven sent, and you're hell proof

Bolt volgde het gesprek tussen de twee wolven. Zelf voegde hij er niet heel veel aan toe, dat was kinda overbodig. Voor even ging het er in zijn hoofd om dat Kearn dood was. Dus dat betekende dat er een opvolger moest zijn voor hem, liefst zo snel mogelijk maar dat waren dingen voor later. Zodra Raj zich naar hem keerde wou hij knikken. Maar de witte reu hield zijn hoofd nog even stil aangezien er nog een antwoord op volgde van de voor hem onbekende wolvin, die familie was van hun derde Oreo deel. Aangezien ze dus getraind was, en ze waarschijnlijk wel genoeg had opgestoken van Kearn zag hij het probleem er niet echt in. Vers bloed was altijd goed. Zeker met wat er zou gaan komen. ‘Voor mijn part ben je welkom.’ Reageerde hij uiteindelijk waarna hij kort naar Raj keek. Hij had zijn mening al gedeeld dus daarmee was dit dan ook wel afgesloten voor hem. De teef hoorde nu bij Bloody Revenge. Ergens was hij benieuwd naar haar, niet zo zeer het karakter dan, maar eerder de manier waarop ze vocht was belangrijk voor de witte reu. Kracht was iets wat ze nodig hadden, en daar zou ze waarschijnlijk wel genoeg van hebben.

words: 366 | tag: Open

♔

Rajaion wist niet goed hoe hij moest reageren op het nieuws. Hij was niet alleen een uitstekend krijger verloren, maar ook een tacticus, een wolf met inzicht en idealen. En een vriend. Ook al kenden ze elkaar niet zo heel lang, het oreo trio kon het niet voor niks goed met elkaar vinden. Ze waren een goed team geweest, een team dat veel had kunnen bereiken. Nu zou dat dus niet meer lukken. De zwarte reu besefte nu ook dat ze een opvolger voor de zwarte gigant zouden moeten vinden. Niet zo'n makkelijke taak.

‘Voor mijn part ben je welkom.’ Stemde Bolt toe. Rajaion knikte. Bij deze was het dus besloten, Bloody Revenge was dan wel een lid kwijt, maar ook weer een rijker. "Ik ben jaren getraind door die grote reus. Maar ik heb ook veel eigen gevechten gevochten en veel gereisd." Zei de wolvin toen. Rajaion grijnsde onwillekeurig. Trainingen met Kearn waren vast bikkelhard, zo kon hij het zich wel voorstellen. "Als Kearn je getraind heeft, twijfel ik niet over je capaciteiten", Begon hij. Daarna keek hij haar recht in de ogen aan. "Je weet ongetwijfeld dat er een andere roedel in dit gebied rondloopt. Een inheemse roedel dan. Ik neem aan dat je ook weet dat dat uiteindelijk op oorlog zal uitdraaien", Sprak hij. "Ben je daar klaar voor?" Vroeg hij toen, een tikkeltje nieuwsgierig naar haar antwoord.

robb stark

redesign me, state of the art

‘Voor mijn part ben je welkom.’ Ze was dus in de roedel. Tenminste, als de andere wolf het ook goed zou keuren. "Als Kearn je getraind heeft, twijfel ik niet over je capaciteiten", Ze werd recht aangekeken, iets waar ze niet goed in was. Maar toch beet ze door en keek hem ook in zijn ogen. "Je weet ongetwijfeld dat er een andere roedel in dit gebied rondloopt. Een inheemse roedel dan. Ik neem aan dat je ook weet dat dat uiteindelijk op oorlog zal uitdraaien", Oorlog. Goed. Tijd om haar tandjes te slijpen aan de botjes van de arme kneusjes die zich op haar pad wierpen. "Ben je daar klaar voor?" Ze knikte. "Ik ben klaar voor alles wat je mijn kant op gooit. Ik ben topfit." Erg zelfverzekerd was ze zeker wel op dit moment.
"Weet je wat nou het allerleukste is? Ik ben jullie roedel ingekomen zonder dat ik mezelf heb voorgesteld. Misschien is het daar tijd voor. Ik ben Shaylee." Ze keek even van de zwarte naar de witte reu, ze was benieuwd of ze hun namen ook nog te weten zou komen.

ERASE MY MIND, REPLACE MY HEART

Just hope you're heaven sent, and you're hell proof

Of ze klaar was voor de oorlog? Hm, dat leek hem wel. Maar hij wachtte maar tot ze een antwoord zou geven. Voor kort keek hij naar Raj, die moest hij trouwens nog spreken over het geval van eerder vandaag. Maar dat zou hij straks wel doen als hij het tenminste niet vergat. Zijn rode ogen richtte zich weer op de teef die instemde met de oorlog. Zijn mondhoeken krulde lichtjes omhoog. Alright, dat ze op haar konden rekenen tijdens hun gevecht met die snertroedel was al goed, dan hadden ze nu een heel goed aantal. Al twijfelde hij zowiezo niet aan hun wist, ze waren immer Bloody Revenge. Het feit dat ze zo zelfverzekerd was over zichzelf was bij deze ook wel op zijn plaats, aangezien ze dat allemaal wel goed konden.
Daar had ze hun tuk. Zo maar een wolf aan nemen zonder een naam of iets, enkel afgaand op reputatie en de familie er van. Ach ja. ‘Bolt.’ Sprak hij kort. Niet dat hij daar veel moeite om moest doen aangezien zijn naam niet bepaald lang was of zo.

words: ### | tag: Open

♔

Praten over oorlog maakte hem spontaan weer wat opgewekter. Hij zou er bijna van gaan kwispelen. De vraag of ze er klaar voor was, was eigenlijk overbodig. Natuurlijk was ze er klaar voor. Toch was het fijn dat ze dit nog eens bevestigde. Naar zijn mening zat alles nu snor, en voor Bolt leek het ook allemaal in orde te zijn. Toen merkte ze op dat ze zowaar de roedel in gekomen was zonder zelfs haar naam te vermelden. "Ik ben Shaylee." Zei ze toen maar. Bolt op zijn beurt stelde zichzelf voor. "En mijn naam is Rajaion", Sloot hij het rijtje af. Zo, bij deze. "We hebben een tijdelijk onderkomen in een grot dichtbij Wastelands. Voel je welkom daar. Ondertussen verwachten we van je dat je zoveel mogelijk informatie verzameld en dat aan ons komt melden", Deelde hij nog mee. Daarna maakte hij aanstalten om te vertrekken. Er moest veel verwerkt worden, en nieuwe plannen gemaakt. Wat was het leven van een alpha toch zwaar. Gelukkig was hij nog wel altijd even sexy.

robb stark

redesign me, state of the art

Bolt dus. Die witte met de rode ogen was Bolt. Goed, onthouden dan. Shaylee liet haar ogen naar de zwarte naamloze wolf glijden en keek die aan. "En mijn naam is Rajaion", De grote zwarte Rajaion. Ook goed onthouden. "We hebben een tijdelijk onderkomen in een grot dichtbij Wastelands. Voel je welkom daar. Ondertussen verwachten we van je dat je zoveel mogelijk informatie verzameld en dat aan ons komt melden", Die afgebrande zooi? Hoe kon je daar nou een onderkomen vinden. "Ik sta op de uitkijk. Zal onderweg naar het 'onderkomen' wel wat arme zieltjes uitmelken," Ze keek even van Bolt naar Rajaion, die maar al te graag weer weg wou. "Ik mag hopen dat er een beter onderkomen wacht als we eenmaal dit gebied in handen hebben." zei ze. Ze wou niet voor eeuwig vast zitten tussen drie verbrande bomen en een hoopje as. Dat was gewoon triest. En daar deed Shaylee niet aan, echt niet. Ze had het bloed van verschillende Shadow alfa's in haar aderen zitten, daarom zou ze niet alles zomaar voor lief nemen.

ERASE MY MIND, REPLACE MY HEART

Gesponsorde inhoud PROFIEL KARAKTER

» Rajaion
» Im going on an adventure! &Rajaion
» Solitair or in a flock? (Huiltopic)
» Hoping for a better life (Drake huiltopic)
» the lonly mountain (Drake Huiltopic)

You better f'cking come see me. [Huiltopic Rajaion/Bolt]

You better f'cking come see me. [Huiltopic Rajaion/Bolt]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen