Plons! Klonk het toen Scarlegs drie poten in het ondiepe water vielen.
Het jonge wolfje blafte van de kou en sloeg lachend een pootvol water in Amatariseu 's  gezicht. Ze huiverde. Meteen dook ze ook het water in. 'Hahaha!' lachte ze toen ze haar broertje helemaal nat had gemaakt. Even boog ze haar kop om te drinken, maar ze kreeg gelijk weer een bom van water tegen zich aan.
Ze wankelde op haar poten en kwam pijnlijk op haar flank neer.
'Hé, Bageera, kom ook!' brulde Scarleg vrolijk naar een schaduw bij de varens.
Er kwam geen antwoord. 'Bageera?'

Bageera stond bij de varens toen er op eens in de verte de lach van Amatariseu klonk, die in het water aan het spelen was met haar broer Scarleg. Bageera ging weer verder met waar hij mee bezig was, Die varens slopen, hij was zo bezig met die varens dat hij niet eens hoorde dat Scarleg riep 'Hé, Bageera, kom ook!. Opeens keek hij op, toen hij iets hoorde ritselen. Hij keek op met een kapot getrokken varen in zijn bek. 'Bageera?' vroeg Scarleg nog eens. De kleine pup rende naar amatariseu en Scarleg en zei 'Ik hoorde daar iets ritselen toen ik bij de varens was'.. En hij keek bang naar de varens, en ging achter Scarleg staan.

Amatariseu nam hem even niet serieus; 'Het is een bos, daar hoor je altijd geluiden!'
Ze spatte water over het kleine wolfje, maar toen zag ze de alertheid in zijn ogen.
Ze zuchtte en keek naar het bos. 'Laat maar zien waar je het hoorde.'

'Het is een bos, daar hoor je altijd geluiden!' en toen kreeg Bageera een plens water over zijn kopje heen. Toen zuchtte haar zus en keek naar het bos 'Laat maar zien waar je het hoorde.' zei ze. De kleine pup liep naar de varens en duwde de varens opzij en zag daar een eendje, hij keek om en zei 'Vals alarm, het was een eendje'.