Het verbaasd me dat dit nog niet bestond. Maar goed, de regels zijn simpel, in dit topic kun je je hart luchten. Mensen mogen hierop reageren. Het onderwerp kan van alles zijn. Heb respect voor elkanders problemen e.d.

Ik begin wel...

Dus, de laatste twee/drie weken heb ik last van mijn schouder. Mensen die mij al langer kennen weten dat ik al drie jaar sukkel met men knie en daardoor bijna niets van sport mag/kan doen. Sinds de zomervakantie ben ik beginnen zwemmen en ik ben er echt verliefd op geworden. Ik doe het zo graag... maar ja. Mijn lichaam wordt bestempeld door specialisten als dan van "een zeventig jarige oude vrouw". M.a.w. ik zit met problemen die je normaal gezien op veel latere leeftijd krijgt, niet van je 16 of 19.

Nu ik eindelijk iets doe, me probeer goed te voelen en werkelijk eens lichamelijk uitgeput kan geraken door sport wordt het me weer afgepakt. Althans zo voelt het. Ik haat men lichaam... ik zou gewoon mijn gedachten, mijn zijn in een ander lichaam willen plaatsen. En op sommige vlakken kan ik m'n lichaam veranderen (en sport is daar één aspect van). Maar problemen als die nu in men schouder kan ik niet veranderen. Het is trouwens een ontsteking op mijn acromioclaviculair gewricht (verbinding tussen je sleutelbeen en je schouder). Rusten, medicatie nemen en speciale plakkers dragen op dat gewricht. Maar het blijft nu al zo'n drie weken aanslepen en ik ben bang dat het zelfde opnieuw gaat gebeuren, "Het is iets dat gaat blijven terugkomen, je zult ermee moeten leren leven en niet meer zwemmen en boogschieten".
De enige twee sporten die ik kon doen, graag deed, vanwege de problemen in men knie kunnen afgenomen worden... Zo kan het echt niet meer verder, ik ben 19 en voel me lichamelijk klaar om in een rolwagen te belanden.

Ja, Ik heb nu een ander probleem maar ik heb ook al mijn hobby's moeten afzeggen, ik kan niet eens normale dagen naar school. Ik snap je gevoel, ik zou ook wel in een ander lichaam willen zitten, en alle dingen weer kunnen doen.

Pootjes Bageera