Vanuit de schaduw van een boom stapte een witte wolvin naar voren. Haar wijnrode ogen kleurde goed af tegen haar witte vacht. Hier en daar zag je donker rode korsten en genezende huid op haar lichaam. Ze had de brand overleefd, maar het had zijn sporen nagelaten. Gelukkig was de schade beperkt. Binnen 2 weken zou ze een nieuw bondjasje hebben over de nu nog gevoelige nieuwe huid.  

Rustig lied ze zich in het water zakken. de wond net onder haar ribbenkast was gaan ontsteken. Ze kenden verhalen van wolven die de meest gevaarlijke gevechten overleven maar stierven door ontstekingen van een verwaarloosde wond. Zulke fouten kon ze niet maken.  De afgelopen dagen was ze dan ook iets meer afwezig. Ze had wat rond gehangen bij het meertje om haar wond schoon te houden. Al wist ze vanbinnen dat ze het meer deed om te pijlen of meerdere wolven gebruik maakte van het verkoelende water. Tot nu toe had ze niemand gezien. Kathn was op de hoogte van een inheemse roedel in dit gebied. Ze had nog niks gehoord van deze roedel, dus hoopte ze op een encounter met een andere wolf waar ze misschien wat informatie uit kon persen. Mits ze lief lachte natuurlijk.

Open

Kathn liep nog wat te badderen toen ze een stem hoorde. Ze draaide een oor naar achter en draaide toen haar hoofd om naar de vreemdeling. “Goede morgen” grijnsde ze terwijl ze uit het water stapte. “Ook hier voor een frisse ochtend duik?” ze schudde haar vacht uit en kon niet voorkomen dat enkele druppels de vacht van de vreemdeling bereikte.

Ze liet haar ogen over de witte wolf glijden. Ze hadden dezelfde leeftijd, dezelfde vachtkleur. Enkel kun ogen waren compleet verschillend. Die van haar wijnrood en die van hem turquoise. Een ander verschil was dat hij geen enkel schroei wondje had. Wat haar deed vermoeden dat hij al in het gebied was voor de brand. Iets wat haar aandacht trok.

“Een van de voortvluchtige van de brand of een originele inwoner?” vroeg ze zich hardop af. “Ik denk het laatste, aangezien je vacht bespaard is gebleven.” Een klein grijnsje sierde haar donkere lippen. “Vertel eens, bevalt het hier?”