T-Jay wandelde wat rond bij het meer. Nog steeds was hij onbekend geweest in dit gebied. Daarom was hij maar een beetje bij het meer in de buurt gebleven, al moest hij later toch verder. Inmiddels had hij weer voldoende geslapen. Hij had al een tijdje een slechte nachtrust gehad sinds de bosbrand, maar nu sliep hij al wat beter. Het kwam waarschijnlijk ook doordat hij op onbekend gebied stond en niet wist wat er zich hier bevond. Inmiddels had hij gehoord over een slechte roedel, naast Bloody Revenge dan. Niet dat het hem veel deed, maar altijd handig om te weten. Het zou niks zijn als je lekker vrolijk rondliep en iemand van een slechte roedel tegenkwam en dan ruzie kreeg. Een grijns speelde rond zijn mond bij het idee, nee, dat was niet verstandig.

Terwijl de warme zon op zijn vacht scheen, liep hij op een redelijk snel tempo door. Niet dat hij haast had, hij wilde gewoon in conditie blijven met dit weer. Je werd altijd zo lui van de zon, en luiheid kon hij er nu niet bij hebben. Hij moest juist alert zijn. Terwijl T-Jay doorliep drong een geur zijn neus binnen en de kleine grijns kwam weer op. Hij liep in de richting van de wolf, of eigenlijk wolvin, om precies te zijn. En al snel had hij haar gevonden. Een klein teefje van nog maar een jaartje oud. T-Jay had haar toevallig genaderd van achter en de teef draaide haar hoofd snel om. T-Jay keek neutraal terug, zijn grijns was verdwenen. Het zou ook een beetje raar zijn om met zo'n stomme grijns op je smoel aan te komen lopen. ''Hallo.'' Groette hij de teef kort. Hij rook de geur van Serigala die van haar afkwam. Zou ze dat bij hem ook ruiken? Of was hij inmiddels alweer te lang hier? Met zijn amandelvormige ogen keek hij het teefje aan terwijl hij wachtte op een groet, die misschien niet eens kwam.

T-Jay keek naar de wolvin die blijkbaar nogal schrok van zijn komst. Of nou ja, schrok, het was eerder alsof ze had verwacht dat een of andere gek haar zou bevliegen en klaar zou zijn voor een gevecht. Niet de eerste houding die je verwacht als je een wolf tegenkomt, ondanks je van achteren nadert. Je zou het toch wel moeten ruiken?
Hij huiverde even kort bij de koude wind die door zijn vacht streek. Een waterig zonnetje probeerde door de wolken heen te dringen, wat niet bepaalt lukte. De kou was er namelijk nog steeds. Ergens hield T-Jay wel van kou, maar een beetje warmte was altijd prettig.
"Heuj," Antwoordde de witte poolwolf nu kalmpjes terwijl ze hem aankeek met haar vuurrode ogen. Dat had hij nog nooit gezien. Tenminste, rode ogen bij een zwarte wolf wel, maar bij een witte wolf nog nooit. Eerlijk gezegd waren die ogen altijd kristal blauw en mooi helder. Hij besefte dat rode ogen een witte wolf mooier stonden dan bij een zwarte. Het was ergens ook wel typisch als je een zwarte vacht had en rode ogen, meestal waren die wolven slecht. Maar hoe dat met deze zat?
Voordat hij de wolvin met de mooie rode ogen ging beoordelen was het beter om je eerst voor te stellen natuurlijk. "Van achteren besluipen is nooit verstandig hé. Je had het bíjna niet overleefd," Zei de wolvin grinnikend en T-Jay grinnikte zachtjes mee. 'Ja, dat zag ik. Het leek wel alsof je de haren van mijn huid af wilde schrapen.' Maakte hij een opmerking terug terwijl hij weer grinnikte. Normaalste begroeting ooit dit. Bij een onbekende wolf grapjes maken om andermans houding. Al leek deze teef het wel tegen een grapje te kunnen. Een grapje op zijn tijd was altijd wel leuk.

sorry laat :/