De bosbrand laat Serigala verwoest achter. Lees meer. Nog meer plek voor plot. Lees meer.
|
|
| Auteur | Bericht |
---|
| Onderwerp: Spaceman vr aug 01, 2014 11:02 am | | |
De nacht was kort geweest. Liggend op enkele steenbrokken was hij na het gesprek met Bolt in slaap gevallen. De zon was echter al veel te snel weer opgekomen, tot zijn spijt. Toch kon hij niet zomaar blijven liggen. Het voorvalletje van gisterenavond had hem nog lang beziggehouden, zelfs in zijn slaap. De reu was constant aan het denken aan de zwarte wolvin met de gifgroene ogen. Waar had ze al die tijd uitgehangen en wat kwam ze hier in Avarice doen?
Het besluit om haar te zoeken, was dan ook snel gevallen. Eerst had hij haar spoor gevolgd, maar dat was hij kwijt geraakt toen ze in het bos verdween. Haar spoor liep echter vaagjes richting het meer. De zwarte alpha wist dat er een bospad was, waarover hij sneller kon reizen dan door de begroeiing zelf. Het was riskanter om vijandelijke wolven tegen het lijf te lopen, maar dat nam hij er maar bij. Hij was niet voor niets alpha van een roedel.
Ineens pikte hij de bekende geur weer op. Blijkbaar was ze niet zo lang geleden ook dit pad op gelopen ofzo. Waarschijnlijk had ze in het bos overnacht, en nu het dag was en ze haar reis voort zette, op het pad terecht gekomen. Kort zette Rajaion een spurtje in. Hij wou haar niet weer kwijtraken in het bos. Een paar minuten later zag hij de bekende gestalte van de wolvin. "Well well, Killa", Grinnikte hij, de woorden van de vorige avond herhalend. "Lang niet gezien, wat jij?" Met een klein glimlachje keek hij haar aan, terwijl hij zijn kont in het midden van het pad neerplantte.
OOC; &Killa
|
|
| | |
| Onderwerp: Re: Spaceman vr aug 01, 2014 11:34 pm | | |
|Words: 600 |Note: - |Mood: 'normal'| Het was lang geleden sinds Killa zo'n woeden aanval had gehad. Killa kraakte lichtjes haar rug. Wat een irritant wezen was die Triple ook. Waarom moest ze nou juist hem tegen het lijf aan lopen? De geïrriteerde blik lag nog steeds in haar gifgroene ogen. Kort sloot ze haar ogen. Ze wist dat ze de volgende ook niet weg zou lopen. Daar was ze te koppig voor en de smaak van zijn bloed was lekker om te proeven. Kort dacht ze haar de andere zwarte reu die ze was tegen gekomen. Rajaion. Hij had het dus voor elkaar gekregen om een roedel te creëren en als Killa kon gokken was het een slechte wolf. Ze herkende de geur van de roedel. Ze had het lichtjes geroken in het noorden van het gebied. Killa bleef staan in het bos. Ze had wel genoeg gelopen in het bos. Ze zag al hoe de zon op kwam. Ze was altijd actief s' nachts, jammer genoeg kon ze deze nacht niet zoveel doen door het 'gevecht' van eerder, maar als nog weigerde ze om te gaan slapen als de maan nog zichtbaar was. Toen het verlossende licht dan eindelijk verscheen aan de hemel liet ze zich neer vallen tegen een boom aan en sloot ze haar ogen. Ze vertrok al snel in een slaap.
Killa opende haar ogen. Ze moest licht knipperen door het irritante licht dat in haar snuit scheen. Ze keek naar de zon. Ze had misschien een paar uur geslapen. Moest ze nu echt actief worden overdag? Vroeger toen ze echt aan het reizen was ging ze soms dagen lang door zonder slapen. Als ze het zo voelde kon ze niet meer slapen. De hitte was haar ook iets te veel geworden. In de verte zag ze een meer liggen. Ze liep er heen en begon er uit te drinken. Het viel haar op dat ze voor het eerst sinds tijden weer wat 'normaal' deed. Haar keel deed nog licht wat pijn door het vele lachen van gisteren. Hoeveel wolven zouden weten dat ze nep was? Dat alles van haar nep was? Waarschijnlijk geen één. Zelfs Rajaion, die het langst van allen bij haar was geweest, wist niet wie ze was. Killa trok haar gedachtes ervan weg. Op zoek naar wat plezier. Ze herinnerde zich dat ze een pad had gezien. Een pad die behoorlijk gevaarlijk kon zijn voor de meeste. Killa besloot om niet het slachtoffer te spelen, maar het gevaar. Ze liep traag richting het pad toe en besloot het te volgen. Haar nagels sneerde lichtjes over de grond heen. Killa had een licht lege blik in haar ogen liggen. Ze voelde zich raar. Het voelde raar om een oude bekende tegen te komen. Ze liet een onhoorbare zucht ontsnappen uit haar bek. "Well well, Killa", Ze hoorde hoe de welbekende stem grinnikte. Ze keerde zich om en bleef staan. "Speak of the devil, Rajaion," begroette ze hem met een scheve grijns. "Lang niet gezien, wat jij?" ging de reu verder en een klein glimlachtje lag rond zijn lippen. Hij liet zijn achterste prompt neervallen op het pad, niet derend aan het 'gevaar' dat hier rond kon hangen. "It's been ages," zei ze sarcastisch, waarna ze grinnikte en een paar stappend in zijn richting deed om ook haar achterste neer te laten vallen op het wegdek. "I thought the teaparty was over. Why did you stalk me?" vroeg Killa met een grijns. Ze had eerder wel opgemerkt dat zijn geur nooit echt weg was gegaan, maar had er verder geen aandacht aan gegeven.
|
| | |
| Onderwerp: Re: Spaceman za aug 02, 2014 1:34 am | | |
Het was best vreemd om tegenover de wolvin te staan. In de tijd dat ze elkaar ontmoet hadden, waren ze allebei een stuk jonger geweest. Hij bijna nog een jaarling, zij al wat ouder. Het was alsof hij naar het verleden terug gebracht werd. Hier zaten ze weer, in een relatief onbekend gebied. Het enige verschil was hun leeftijd, en het feit dat hij nu leider was over een roedel wolven. Wie had dat ooit gedacht? Die droom had hij gekoesterd toen hij een jonge pup was. Als zoon van een alpha ging dat bijna automatisch. Tot hij die zes maanden in de bergen had doorgebracht en daarna als een maniak terugkwam en een wolvin uit hun roedel voor het leven verminkt had. Sinds die dag wou hij zoveel mogelijk alleen zijn, hij verdroeg geen gezelschap meer.
Nu lag het allemaal wel anders. Zich inzetten voor Bloody Revenge, zich inzetten voor hun gemeenschappelijk doel, het bracht een kalmte over hem heen die hij een lange tijd niet gekend had. "Speak of the devil, Rajaion," Begroette ze hem. Wat een vriendelijkheid ook weer. Maar goed, hij wist dat ze vriendelijker was tegen hem dan tegen wie dan ook. De zwarte wolvin kwam dichterbij en plofte ook neer op het pad. Niet dat ze iets te vrezen hadden. Samen konden ze veel aan, dat wist hij zeker. "I thought the teaparty was over. Why did you stalk me?" Vroeg ze, een grijns om haar lippen. "Na al die tea parties heb ik wel eens nood aan een tête-à-tête", Zei hij, terwijl hij haar een knipoogje toewierp. "En met wie gaat dat beter dan met een jeugdvriendin, right?"
|
|
| | |
| Onderwerp: Re: Spaceman za aug 02, 2014 2:32 am | | |
|Words: 373 |Note: Flutje |Mood: -| Ze liet haar blik over Rajaion heen glijden. Bij hun vorige ontmoeting had ze hem niet zo goed kunnen bestuderen, aangezien ze min of meer bezig was om haar broertje te vermoorden. Rajaion was op gegroeid tot een echte heer. Killa probeerde zich te herinneren waarom ze Rajaion vroeger niet had aangevallen? Was het om een reden? Of was het gewoon simpel omdat ze geen zin had in een gevecht. Killa wist het niet meer, maar dat maakte nu ook niet meer uit. Killa hoefde haarzelf geen houding te geven of iets in die richting. Ze deed waar ze zin in had en als anderen daar problemen mee hadden was dat niet haar probleem. Zij deed wat ze wou doen. Ze keek Rajaion aan en vroeg hem min of meer wat hij hier deed en waarom hij haar had gevolgd. "Na al die tea parties heb ik wel eens nood aan een tête-à-tête", antwoordde Rajaion en schonk haar een knipoog. "Een tête-à-tête, huh?" herhaalde Killa en keek hem licht amusant aan. "En met wie gaat dat beter dan met een jeugdvriendin, right?" vervolgde Rajaion. Killa keek hem licht grijnzend aan. "Yes, we're the best friends that you can imagen," ging Killa erop in met een sarcastische ondertoon. Vrienden had ze niet. Tenminste in haar ogen niet. Ze kon merken dat Rajaion dichterbij haar stond dan elke vijand en ze zou hem zeker niet zomaar out of the blue aanvallen als daar geen reden voor was. Dus kennelijk was hij iets anders dan een vijand. Een vriend dan toch? Killa keek hem licht vragend aan. Waarom in hemelsnaam zou hij bevriend zijn met haar? Misschien omdat ze gewoon 'psycho' was. Killa besloot die gedachtes maar gewoon te blokkeren en ze ging verder om een gesprek met hem aan te gaan. "However, mijn kleine Rajaion heeft dus eindelijk een roedeltje gesticht voor zijn trouwe onderdanen," sprak Killa met een grijns, maar kwam niet spottend over. Ze wist dat Rajaion altijd al een roedel had gewild, dus ze was blij voor hem. "Lukt het een beetje om alles onder controle te hebben? En hebben jullie al plannen tegen de andere roedel?" vroeg Killa nu wat serieuzer dan voorheen.
|
| | |
| Onderwerp: Re: Spaceman ma sep 01, 2014 1:25 pm | | |
Raj vroeg zich af of ze ook doelen en dromen had gehad, en in hoeverre ze die ooit bereikt had of niet. Of misschien was ze er nu nog voor aan het werken. Eigenlijk hadden ze het er nooit echt over gehad, omdat zij meer een wolvin was die de meeste dingen wel voor zichzelf hield. Hij had, met zijn kop nog in de wolken, nogal veel onzin zitten uitkramen over roedels en al die dingen. Niet dat hij er op dat moment klaar voor was, oh nee, verre van. Het was soort van weer in hem opgekomen nadat een zekere wolvin hem in de kou had laten staan, zwanger van hun eerste nestje.. Ow god, niet die gedachten weer. Hij zette die voor het gemak weer op 'hold', en focuste weer op hun gesprek.
Als er een iets was dat er nooit zou veranderen aan Killa, dan was het haar sarcasme en speciaal gevoel voor humor. "Yes, we're the best friends that you can imagine," Reageerde ze droogjes op zijn eerdere woorden. De zwarte reu zette een geamuseerd grijnsje om zijn lippen. "However, mijn kleine Rajaion heeft dus eindelijk een roedeltje gesticht voor zijn trouwe onderdanen," Ging Killa verder. Hij zwiepte kort met zijn staart. Wie noemde ze hier klein? In de tijd dat ze elkaar niet hadden gezien, was hij wel een flink stuk gegroeid hoor. "Lukt het een beetje om alles onder controle te hebben? En hebben jullie al plannen tegen de andere roedel?" Wat was dit ineens, een kruisverhoor? Toch wist hij dat haar nieuwsgierigheid oprecht was. "Mijn trouwe onderdanen en ik hebben zeker wel plannen tegen de andere roedel", Antwoordde hij dus in alle eerlijkheid. "Beter nog, straks spreekt niemand nog over die andere roedel", Grijnsde hij kil. "En natuurlijk hebben wij alles onder controle. Je kent me toch, Killa", Knipoogde hij geamuseerd.
OOC; het spijt me zo dat dit een maand heeft moeten duren omff.. Hopelijk wil je nog steeds door met dit topic?
|
|
| | |
| Onderwerp: Re: Spaceman do okt 09, 2014 4:08 am | | |
|Words: 545 |Note: zie einde post ^^ |Mood: I'm ready for it.| Nadat ze de vragen had gesteld merkte ze op dat het misschien wat raar over kom. Het was niks voor haar om zoveel interesse opeens in een ander te hebben. Maar aan de andere kant was het wel wat voor haar om zomaar wat te doen. Om gewoon te doen waar ze zin in had. Ze ging er ook geen verdere gedachtes meer aan besteden. Ze ging er dan ook vanuit dat Rajaion van een mug geen olifant ging maken, tenzij hij uit was op een gevecht. Kort keek Killa Rajaion aan. Hij was misschien gegroeid en Killa wist dat het moeilijk zou zijn om nu een gevecht van hem te winnen, maar zij zou niet diegene zijn die ten onder ging. Ze was immers ouder en door haar manier van leven had ze al een behoorlijke ervaring met vechten en vooral met haar tactiek. Je zag immers niet in één oogopslag dat er grote spieren zaten onder haar gladde zwarte vacht. Ze leek op een fragiele wolf, met weinig houvast, maar ze was meer dan het tegenovergestelde. Rajaion was één van de weinige die dit waarschijnlijk wist. Hij had immers lang met haar gereisd. Totdat hun wegen van elkaar scheden en ze allebei hun eigen weg in gingen.
Killa keek Rajaion aan, ondanks de gedachtes er achter was ze aan het wachten op een antwoord. "Mijn trouwe onderdanen en ik hebben zeker wel plannen tegen de andere roedel", zei Rajaion. Een grijns vormde rond de lippen van Killa bij het horen van die woorden. Dat klonk alsof er bloed zou vloeien. Gratis bloed. Perfect. "Beter nog, straks spreekt niemand nog over die andere roedel", Nu was ook bij Rajaion een kille grijns te zien. "En natuurlijk hebben wij alles onder controle. Je kent me toch, Killa", eindigde Rajaion en knipoogde geamuseerd. Killa grinnikte eens en liet vervolgens een zachte 'mmm' horen. Ze hief haar kop ietwat en haar ogen stonden gulzig. Ja, zij had er zin in. "Klinkt heerlijk gezellig," reageerde Killa erop. "Ik kan misschien niet één van je trouwe onderdanen worden, je weet hoe ik ben," kort stopte ze even en keek hem aan. Hij wist toch wel hoe roekeloos ze soms kon zijn. Ze ging niet luisteren naar anderen en deed ook niet wat anderen van haar wouden. "maar ik kan best wel een paar wolven neer halen voor je. Want als er een oorlog komt, zal er vast en zeker wat bloed vrij komen." Ze keek Rajaion met een licht verduisterde blik aan. Ja, ze had veel zin om een kop van een wolf af te rukken, om haar klauwen in een lijf te reten en om de ijzeren smaak van bloed in haar bek te proeven. Ook al had ze dat nog geen 24 uur geleden nog geproefd, ze kon er niet mee ophouden. Alsof ze verslaafd was aan bloed. Nee. Dat was niet waar. Dat was Killa. Niet de échte Killa, maar wie zou dat nou weten? Zelfs Rajaion dacht dat Killa gewoon een Psycho was uit op bloed. Ach ja. Het was nou eenmaal niet anders. Ze kon moeilijk de dingen nu nog veranderen.
OOC: Nu ben ik de hele heeeele late, toch wil ik nog verder met het topic >.<
|
| | |
| Onderwerp: Re: Spaceman | | | |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
|