B A S I C Name: Mortimer Age: 6 months Place of birth: Serigala Parents: Frost x Nyme Siblings: Soul
A P P E R A N C E Fur color: White, brown, grey fluffy hairs Paw Pads Color: Black Eye Color: Grey Unique: Sad puppy eyes, scars.
A B I L I T I E S Speed: ● ● ○ ○ ○ Visibility: ● ● ○ ○ ○ Hearing: ● ● ● ○ ○ Strength: ● ○ ○ ○ ○ Perseverance: ● ● ○ ○ ○ Patience: ● ● ○ ○ ○ Climbing:● ● ○ ○ ○ Swiming:● ○ ○ ○ ○
C H A R A C T E R emotional - naïve - brave - uneducated - very calm/quiet - resolute - cocky
H I S T O R Y Met zijn snuit groef hij diep in zijn moeders vacht. Ze wilde toch niet echt dat hij weg ging? Met zijn kleine tandjes klemde hij zich vast aan haar pels en trok zo hard als dat hij met zijn puppypower kon. 'Mortimer luister naar me ga weg hier het is te gevaarlijk. Ik.. laat mij achter! Ga nu!' Mortimer hoorder haar wel maar wilde haar niet horen. Ze ging niet dood niet nu! Ze zou onder die boom vandaan komen! Echt! Hij wilde niet geloven dat ze dood ging! Niet nu! Niet mam! Tanden voelde hij in zijn nekvel. Hij zich vast hield als een soort bloedzuiger in haar schouder en werd hij los gewiebeld en een kleine meter van haar af gegooid. Vlammen kwamen steeds dichterbij. De rook werd dikker ademen werd steeds moeilijker, zijn ogen prikte en eigenlijk schreeuwde zijn lichaampje naar meer zuurstof. 'Mam ik laat je niet alleen! Je komt los echt waar! Alsjeblieft?! mam? mam?' Piepte hij haar hysterisch toe. 'Ik ga niet weg. Niet zonder jou! mam?' Zijn moeder zei niets en staarde hem alleen maar aan bedenkend hoe ze hem zover zou krijgen dat hij weg ging. Dat hij die kleine kans van overleven kon pakken. Al wist ze zelf donders goed dat Mortimer het niet lang alleen zou uithouden. Hij was nog zo jong on ervaren, een makkelijke prooi voor iedereen. 'VERDOMME! MORTIMER GA! NU!' schreeuwde ze hem toe. 'Ik ga niet zonder jou!' zei hij vast beraden terug. De eigenwijze lummel die hij was. De geur van verschroeid haar maakte hem misselijk en de lack aan zuurstof was hem naar het hoofd gestegen. Al was de hoop van hem klein dat hij samen met zijn moeder hier weg zou komen gaf hij niet op! En nooit zou hij hebben opgegeven! Al had hij die kans nooit gehad.
Weer een bek die hem in zijn nekvel omhoog trok en weg nam van zijn moeder. 'NEE LAAT ME LOS! NEE MAM! HELP! MAM! LAAT ME LOS ZEG IK STOMMERD LAAT ME LOS! HELP ME MOEDER NIET MIJ! ZE HEEFT PIJN! MAAAM?!' Schreeuwde hij en piepte hij terwijl hij er alles aan deed om zich los te wringen. Zag hij zijn moeder met een tevreden gelaat hen na kijken. Zijn ogen prikte van een mengsel rook met zoute tranen. 'IK HAAT JE! MIJN MOEDER! JE HAD ME MOEDER MOETEN REDDEN! NU IS ZE GAAT ZE DOOD.' Na zijn hevige schreeuw bui en alle lucht die nog in zijn longen was te hebben verbruikt verslapte zijn lichaampje. Er was niks meer van hem over en zo werd alles langzaam zwart en dat was niet door de rook.
W I S H E S A strong bro who trains, accompanied and protected him
