|| General ||

Name: Amaterasu
Meaning: The Sun Goddess (Shintoism)
Clan Name: Inuzuka
Nickname: Amy
Age: 4,2 years
Gender: Female
Season of birth: Winter
Place of birth: where the snow never disappears

|| Bonds ||

Mother: Leah †
Father: Kirran †
Sibling(s): Tsukuyomi †
Partner: Tékorr
Offspring: Ichiru (adopted), Daxter (son of Tékorr)

|| Outside ||

Fur: Brown with some grey
Fur length: Long (6,2 cm)
Eyes: Yellow – golden
Nose color: Black
Paw pads: Black
Claws: Black
Weight: 58 kg
Height: 82 cm (schofthoogte)
Extra: She has a long scar over her belly and one at her left hind-leg.

|| Inside ||

Amy is slecht, ze toont weinig medelijden met volwassen wolven. Pups en jaarlingen liggen anders aangezien ze een zwak voor ze heeft. Daarbij heeft ze nog altijd de droom om zelf pups te hebben. Ondanks haar slechte aanleg zal ze niet nodeloos vechten en moorden maar verwacht weinig geduld en medeleven. Als je ongeschonden uit een confrontatie wilt komen is het beter om respect te tonen, zij zal hetzelfde doen.
Haar familie en geliefden zijn haar grootste schatten. Raak hen aan en het beetje geduld verdwijnt als sneeuw voor de zon. In een gevecht is ze een koelbloedige jager, Amy heeft geen problemen met het nemen van een leven.

|| History ||

Amaterasu was geboren in een landschap waar de sneeuw nooit verdween. Ze was lid van een slechte clan (roedel). Haar vader was Bèta van deze roedel (net onder de alfa) en haar moeder zorgde voor de pups en had kennis over kruiden. In hetzelfde nestje was er een grijze reu. Zijn naam was Tsukuyomi. De Inuzuka clan bestond uit een dertig tal wolven van alle leeftijden, alle groottes en ieder met hun eigen sterktes. Amy groeide op met de kennis om later als trainer te leven en een basis kennis over kruiden. Maar ze zou nooit die trainer worden. Zij en Tsuku waren nog geen jaar oud toen hun clan aangevallen werd door een andere. Deze bestond echter uit alleen maar de grootste wolven vanuit het gebied. De jonge wolvin zag hoe haar familie uitgemoord werd. Te beginnen met haar broertje. Het beeld van zijn slappe lichaampje tussen de tanden van de zwarte reu bleef de bron van nachtmerries.

Na de moordpartij vluchtte ze met enkele andere wolven die het overleefd hadden naar een lager gelegen gebied. De meesten stierven onderweg aan hun verwondingen. Alleen Amy en een oudere reu bleven nog over. Ze vergeleek hem met een opa die ze nooit heeft gehad. De reu was twaalf jaar oud en wachtte vredig op zijn dood. Maar voordat hij stierf leerde hij de jongeling jagen en andere basis kennis. Hij hield het een jaar vol voordat hij stierf. Amy volgde de raad op van haar overleden meester en volgde een raaf naar een nieuw gebied.

De wolvin was ondertussen bijna volgroeid. Ze had bijna haar derde levensjaar bereikt toen ze in het nieuwe gebied aankwam. Algauw leerde hoe hard het leven was. Ze sloot zich aan bij een nieuwe roedel, The Vicious Pack. Ze begon als een gewoon lid en richtte zich op tot Bèta, net als haar vader ooit. Amy dacht even dat haar leven hier opnieuw was begonnen. Een familie die achter haar stond en een partner aan haar zijde. Later zou ze een pup adopteren en grootbrengen als haar eigen. Maar het leven was niet alleen roze geur en maneschijn. Haar partner en pleegpup verdwenen, de roedel waar ze voor gevochten had stierf uit en haar droom om pups te krijgen vloog in gruzelementen toen ze een miskraam kreeg. Het was een diepte punt in haar leven en zorgde bijna voor haar einde. Er was maar één wit licht puntje die ervoor zorgde dat ze opnieuw begon in Serigala.

Maar ook dat lichtpuntje verdween uiteindelijk. Samen met haar nieuwe partner begonnen ze een nieuw leven. Daarbij kwam ook een nieuwe roedel die ze samen zouden leiden, Second Origin. Haar leven was alles behalve stabiel zelfs met de nieuwe uitdagingen in haar leven. Het koste haar maanden aan verdriet om uiteindelijk terug te keren als een nieuwe wolvin. Amy verloor haar partner opnieuw toen ook deze verdween. De roedel bleef niet bijeen en dus verdween ook haar nieuwe familie. Emoties werden haar teveel waardoor ze die verwierp. Niemand weet of ze op de rand van krankzinnigheid had gestaan maar ze werd nooit meer dezelfde. Solitair ging ze verder met een nieuw pad voor zich met aan haar zijde een kwaadaardige geest die haar hart had gestolen.